Wścieklizna

Wścieklizna jest chorobą zakaźną o ostrym przebiegu. Wywołuje ją wirus atakujący ośrodkowy układ nerwowy
(mózgowie i rdzeń kręgowy) ssaków, w tym także ludzi.

Do zakażenia wścieklizną dochodzi głównie w wyniku:
• pogryzienia przez chore zwierzę,
• przedostania się śliny chorego zwierzęcia na
skaleczenia i zadrapania skóry, na błony śluzowe (np. jamy ustnej, nosa), do spojówki, oka.

Zwierząt chorych lub podejrzanych o wściekliznę nie należy dotykać, skórować, patroszyć.

Wirus wścieklizny wędruje wzdłuż nerwów obwodowych z miejsca zakażenia do ośrodkowego układu nerwowego i tam się namnaża.

Okres wylęgania wirusa, czyli czas od momentu zakażenia do pojawienia się pierwszych symptomów choroby, wynosi od 10 dni do 2 lat. Długość tego okresu zależy od dawki zakażającej i miejsca wprowadzenia wirusa do organizmu.

Na kilka dni (1-10) przed wystąpieniem klinicznych objawów choroby, wirus przedostaje się do ślinianek.
Objawowe zakażenia wścieklizną kończą się śmiercią.

W przypadku pogryzienia człowieka przez chore lub podejrzane o wściekliznę zwierzę należy:
• pozwolić, aby krew przez jakiś czas swobodnie
wypływała z rany,
• przemyć ranę wodą z mydłem,
• zdezynfekować ranę,
• nałożyć opatrunek,
• zgłosić się do lekarza.
 

Lekarz ocenia stopień narażenia pacjenta na zakażenie wścieklizną i kwalifikuje do ewentualnych szczepień.

Szczepionkę przeciwko wściekliźnie podaje się ludziom domięśniowo w 5 dawkach wg schematu: 0, 3, 7,
14, 28 dni. W przypadku, gdy pogryzienia są rozległe, dotyczą głowy, karku, rąk, oprócz szczepionki podaje
się surowicę z przeciwciałami.

Zwierzęta podejrzane o wściekliznę poddaje się piętnastodniowej obserwacji.
W przypadku zwierząt padłych przeprowadza się badania laboratoryjne.
Jeżeli zwierzę okaże się zdrowe, szczepienie pacjenta można przerwać.

Uwaga!!! Nie wykonuje się szczepień profilaktycznych przeciwko wściekliźnie.

Aby uniknąć wścieklizny należy:
• regularnie szczepić zwierzęta domowe. Psy podlegają obowiązkowym szczepieniom raz na rok począwszy
od 2-go miesiąca życia. Dla kotów szczepienia są zalecane,
• każde pokąsanie traktować poważnie, nawet w przypadku udokumentowanego szczepienia przeciwko
wściekliźnie zwierzę podlega obowiązkowej 10-dniowej obserwacji,
• nie dopuszczać do tego, aby psy i koty były wypuszczane z domu bez dozoru,
• unikać kontaktów z obcymi zwierzętami domowymi i dzikimi. Nie dotykać, nie głaskać, nawet jeżeli
zachowują się bardzo przyjaźnie,
• nie karmić obcych zwierząt,
• natychmiast udać się do weterynarza, jeżeli zwierzę domowe wróci do domu pogryzione,
• nie wiązać własnych psów na podwórzu, jeżeli zaatakuje go chore zwierzę, nie będzie mógł uciec,
• dzikie zwierzęta obserwować wyłącznie z oddali,
• powiadomić odpowiednie służby (straż miejską, policję, weterynarzy) w celu złapania podejrzanie
wyglądających zwierząt. Nie próbować chwytać na własną rękę.
 

Zawsze zabierać książeczkę szczepień psa lub kota, gdy udajemy się z naszymi zwierzętami w podróż.

Opracowano przez Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Olsztynie
Oddział Promocji Zdrowia i Oświaty Zdrowotnej