 |
Plany budowy obecnego budynku szpitala powstały w latach 1905-1908. 11 kwietnia 1908 roku zostało wydane pozwolenie na budowę i w tym też roku ją rozpoczęto, a ukończono w roku następnym. Szpital mieścił 49 łóżek. Budynek został wzniesiony w stylu secesji, miał formę wydłużonego prostokąta z ryzalitem wejściowym pośrodku (dwupiętrowy z balkonem) i z poprzecznymi, skrajnymi skrzydłami (jednopiętrowe z werandami). Obok szpitala wybudowano kaplicę, w której mieściło się również prosektorium. |
|
Podczas pierwszej wojny światowej szpital nie ucierpiał zbyt poważnie. W kolejnych latach był stopniowo rozbudowywany. W 1922 roku skrzydła boczne budynku zostały powiększone o jedną kondygnację, do poziomu części środkowej. Dzięki temu ilość łóżek w szpitalu wzrosła do 100. W 1927 r. zmodernizowano oddział dziecięcy, zorganizowano także pomieszczenia do wykonywania zdjęć rentgenowskich, sterylizacji i kolejną salę operacyjną. |
 |
 |
Budynek szpitala był jednak ciągle za mały w stosunku do potrzeb. W latach 1935-1936 prowadzono kolejne prace budowlane - wzniesiono na osi ryzalitu wejściowego kwadratowy pawilon, w którym miało mieścić się biuro, wartownia, pokoje siostry przełożonej i ordynatora oraz poczekalnia. Pomiędzy skrzydłami głównym i poprzecznym dobudowano pralnię |
| oraz przedłużono skrzydło poprzeczne. Przebudowano także poddasze, które zostało zagospodarowane na mieszkanie dla dozorcy, pomieszczenia do odpoczynku dla asystentów i praktykantów oraz wyremontowano kuchnię i wzniesiono lodownię. W rezultacie tych prac liczba łóżek w szpitalu wzrosła do 146 (29 dla dzieci, 117 dla dorosłych). Zamontowano wówczas również windę i uporządkowano teren parku wokół szpitala, obsadzając go nowymi drzewami i krzewami. W 1937 roku wzniesiono budynki gospodarcze do obsługi szpitala. |
 |
Szpital po raz drugi przetrwał pożogę wojenną i zaczął funkcjonować już w 1945 roku. Praktycznie od początku w szczycieńskim szpitalu jako pielęgniarki pracowały siostry zakonne.
W latach sześćdziesiątych w szpitalu znajdowało się 240 łóżek w pięciu oddziałach: wewnętrznym, chirurgicznym, położniczo-ginekologicznym, dziecięcym i zakaźnym. Przez kolejne lata funkcjonowania wzrastała w szpitalu liczba zatrudnianych specjalistów z różnych dziedzin medycyny. W 1946 roku pracowało tu zaledwie trzech lekarzy, w 1955 roku 12, a w 1960 roku 19 oraz liczne grono pielęgniarek i położnych, laborantów, osób personelu niższego, gospodarczego i obsługi - razem 167 pracowników.
W 1979 roku oddano do użytku dobudowany od zachodniej strony skrzydła poprzecznego blok zakaźny i noworodków.
 |
W latach 80-tych XX w. na zlecenie Zespołu Opieki Zdrowotnej w Szczytnie opracowano plan rozbudowy i modernizacji szpitala, po których przeprowadzeniu szpital byłby w stanie obsłużyć jednocześnie 363 pacjentów. Przewidywano wówczas także wybudowanie dwóch zespołów schronów dla personelu szpitala na wypadek zagrożenia. Plan obejmował zmiany w obrębie budynku głównego oraz budowę nowej kotłowni, pralni, kuchni oraz pawilonu psychiatryczno-odwykowego. Wybudowane zostały jednak tylko kotłownia, pralnia i schrony. W 2002 r. do użytku oddano zmodernizowany blok operacyjny i oddział intensywnej opieki medycznej. Obecnie w szpitalu znajduje się pięć oddziałów - wewnętrzny, dziecięcy, chirurgiczny, położniczo-ginekologiczny oraz intensywnej terapii - o łącznej liczbie 144 łóżek. Doceniając wartości architektoniczne budynku głównego szpitala, Wojewódzki Konserwator Zabytków w Olsztynie wpisał go w listopadzie 1993 roku do rejestru zabytków. |
Opracowano na podstawie:
Adam Płoski, Szpital Miejski w Szczytnie, w: Rocznik Mazurski, Tom VII, 2003 r.
Stare fotografie
